\documentclass[a4paper,onecolumn,10pt]{article} %% Innym formatem, który poznawczo warto przetestować, ale który nie został %% przyjęty dla sprawozdań, mógłby być klasyczny format dwukolumnowy: %% \documentclass[a4paper,twocolumn]{article} %% %% Jeżeli zaś z założenia chcemy generować po dwie strony na jednej kartce, %% warto wtedy zwiększyć rozmiar czcionki i z możliwych 10pt,11pt,12pt wybrać %% 12pt. %% Tak włącza się obsługę języka polskiego i rozpoznawania kodowania znaków %% zgodnego z ISO-8859-2. \usepackage[polish]{babel} \usepackage[latin2]{inputenc} %% Uwaga, proszę nie zmieniać ani rozmiaru czcionki ani marginesów. Są %% dobrane tak a nie inaczej nieprzypadkowo, zgodnie z zasadami dobrego %% składu tekstu. %% %% - maksymalna liczba znaków w linii nie powinna być za duża, nie więcej niż %% sześćdziesiąt kilka znaków, zbyt długie linie męczą wzrok, dlatego %% właśnie tworzy się przy drobnym druku szpalty wielokolumnowe, %% - oko potrzebuje pustych marginesów z obu stron tekstu, %% - czcionka nie powinna być za duża, tekst wyglądałby wtedy nietypowo a %% może i wręcz infantylnie. %% Aby uzyskać dobre polskie czcionki w PDF i Postscript: \usepackage{qtimes,qcourier} \usepackage[QX]{fontenc} %% Gdy nie ma zainstalowanych fontów quasi (qfonts), należy użyć poniższej %% linii z T1 zamiast dwóch powyższych - wtedy jednak fonty w PDF mogą nie %% być wektorowe - będą źle wyświetlane przez AcrobatReader, choć dobrze %% drukowane i dobre w postaci Postscript. %% Do edycji tekstów polskich zaleca się jednak w razie braku doinstalowanie %% do dystrybucji Latexa fontów quasi (qfonts) np. spod adresu: %% http://sunsite.icm.edu.pl/pub/CTAN/fonts/psfonts/polish/qfonts/ %% %%\usepackage[T1]{fontenc} %% Dla tekstów pisanych jedynie w języku angielskim, zamiast powyższych %% komend usepackage wystarczą dwa poniższe, zbędne są też czcionki quasi. %% %% \usepackage[english]{babel} %% \usepackage[T1]{fontenc} %% Włączenie dodatkowych pakietów. epsfig włącza też graphicx i graphics. \usepackage{fancyhdr} \usepackage{fancyvrb} \usepackage{epsfig} \usepackage{color} %% Tu włączane są nasze makra z xdefs.tex \input{xdefs.tex} \begin{document} \bibliographystyle{alpha} \pagestyle{fancy} \fancyhead[LE,RO]{} \fancyhead[RE,LO]{\leftmark} %% Tu włączany jest właściwy dokument. Dzięki separacji x.tex od t.tex %% standardowe nagłówki latexa z t.tex nie odciągają naszej uwagi od meritum %% zagadnienia opisywanego w x.tex. \input{x} \nocite{*} \bibliography{t} \end{document}